جنگ‌های پیامبر(ص)

جنگ‌های پیامبراسلام(ص) جنگ‌هایی هستند که پس از هجرت ایشان به مدینه و در مدت ده سال سکونت در مدینه رخ داده است. این جنگ‌ها به دو دسته غزوه و سریه تقسیم می‌شوند. درباره تعداد افراد کشته‌شده در جنگ‌های پیامبر(ص) نقل‌های مختلفی وجود دارد.

غزوه

نوشتار اصلی: غزوه

غزوه از ریشه غزو به معنای جنگ و نبرد گرفته شده است. به جنگ‌هایی که پیامبر شخصا در آن شرکت می‌کرد و امور فرماندهی را به طور مستقیم بر عهده داشت «غَزْوَه» گفته می‌شود. حضور ویامبر در غزوات نشان از شجاعت آن حضرت بوده و در هیچ یک به عقب ننشسته یا نگریخته است.

نام٬ مکان و ترتیب تاریخی غزوات

غزوه‌هائی که رسول خدا خود همراه سپاه اسلام بود ۲۶ مورد است و برخی آن را ۲۷ نوشته‌اند. علت اختلاف آن است که برخی از مورخان، بازگشت رسول خدا را از خیبر به وادی القری با خیبر یکی دانسته‌اند. اما برخی آن‌ها را جدا شمرده‌اند. ابن اسحاق که نامی از وادی القری بعد از خیبر نمی‌برد، نیز غزوه‌های رسول خدا را ۲۷ مورد می‌گوید، چرا که وی عمرة‌القضاء را جزء غزوات می‌شمارد. ترتیب غزوات بدین بدین شرح هستند:

  1. ودّان معروف به أبواء - ماه صفر سال دوّم.
  2. بواط در ناحیه رضوی - ربیع الاول سال دوّم.
  3. عشیره از بطن ینبع - جمادی الأولی سال دوّم.
  4. بدر أولی یعنی: سفوان - جمادی الآخره سال دوّم.
  5. بدر کبری - ۱۷ رمضان سال دوّم.
  6. بنی سلیم تا سرزمین کدر - شوّال سال دوّم.
  7. بنی قینقاع - شوّال سال دوّم.
  8. سویق تا سرزمین قرقرة الکدر - ذی الحجّه سال دوّم.
  9. غطفان یعنی: ذی أمرّ در سرزمین نجد- محرّم سال سوّم.
  10. بحران که معدنی است در حجاز، در ناحیه فرع - ربیع الاخر سال سوّم.
  11. احد - شوّال سال سوّم.
  12. حمراء الأسد - شوّال سال سوّم.
  13. بنی نضیر - ربیع الأوّل سال چهارم.
  14. ذات الرقاع در سرزمین نخل - جمادی الأولی سال چهارم.
  15. بدر الوعد(بدر آخره، بدر الصفراء) - شعبان سال چهارم.
  16. دومة الجندل - ربیع الأوّل سال پنجم.
  17. خندق یا أحزاب - شوّال سال پنجم.
  18. بنی قریظه - ذی قعده و ذی حجّه سال پنجم.
  19. بنی لحیان یا عسفان بر سر طائفه هذیل - جمادی الأولی سال ششم.
  20. ذی قرد، غابه، فزع - جمادی الأولی سال ششم.
  21. بنی المصطلق یا مریسیع بر سر خزاعه - شعبان سال ششم.
  22. حدیبیه - ذی قعده سال ششم:
  23. خیبر - محرّم سال هفتم.
  24. عمرة القضاء - ذی قعده سال هفتم.
  25. فتح مکه - رمضان سال هشتم.
  26. حنین - شوّال سال هشتم.
  27. طائف - شوّال سال هشتم.
  28. تبوک - رجب سال نهم.

بنا بر نقل مورخان، همه این غزوات به درگیری نیانجامیده است بلکه فقط غزوات بدر، أحد، خندق، قریظه، مصطلق، خیبر، فتح، حنین و طائف با دشمن به جنگ کشید. برخی مورخین به جای بنی‌مصطلق، تبوک را نوشته‌اند.

سریه

نوشتار اصلی: سریه

جنگ‌هایی را که در آن پیامبر(ص) جمعی را به فرماندهی یکی از اصحاب روانه می‎نمود؛ اما خود در آن جنگ شرکت نداشت سریه می‌نامند. چنانچه آن‌ حضرت فقط یک نفر را اعزام می‌کرد، بدان «بعث» گفته می‌شود.

همه مورخین بر این نظر متفقند که تمام سریه‌های آن حضرت(ص) جنبه دفاعی داشته و ایشان به جهت دفع کید دشمنان و مقابله با کسانی که آماده جنگ با حضرت بودند، به رویایی با آن‌ها پرداخته است. در هیچ یک از این هجوم‌ها و سریه‌ها حضرت ابتدا به جنگ نکرده است.

تعداد سریه‌ها را مورخین از ۴۷ تا ۷۰ سریه و بیش از آن نوشته‌اند.

آمار

مجموع کشته‌ها در همه جنگهای پیامبر را طبری ۱۴۰۵ نفر، بحار الانوار ۱۵۵۷ نفر، ابن سعد در «طبقات» ۱۲۷۴ نفر، یعقوبی ۹۴۰ نفر و سیره ابن هشام ۱۳۴۴ نفر نوشته‌اند.

پانویس

  1. مکرم، لسان العرب، نشر صادر٬ ج۱۵، ص۱۲۳.
  2. میرشریفی،‌ درسنامه آشنایی با تاریخ اسلام، ۱۳۸۹ش، ج۱، ص۱۷۵.
  3. رازی٬ اعلام النبوة٬ ۱۳۸۱ش٬ ص۷۷.
  4. آیتی٬ تاریخ پیامبر اسلام، ۱۳۷۸ش٬ ص۲۴۰.
  5. حلبی، السیرة الحلبیة، ۲۰۰۶م، ج۳، ص۲۱۳.
  6. رضوانی،علی اصغر،اسلام شناسی و پاسخ به شبهات، ۱۳۸۶ش، ص۲۸۷.
  7. قوام وشنوه‌ای، حیاة النبی و سیرته، ۱۴۲۴ق، ج۲ ٬ ص۹.
  8. نصیری، تاریخ پیامبر اسلام، ۱۳۸۳ش، ص۷۶.

منابع

  • حلبی، علی بن ابراهیم، السیرة الحبیة، بیروت،‌ دار الکتب العلمیه، چاپ دوم، ۲۰۰۶م.
  • میرشریفی، علی، درسنامه آشنایی با تاریخ پیامبر اسلام، تهران، مشعر، ۱۳۸۹ش.
  • نصیری، محمد، تاریخ پیامبر اسلام، قم، نشر معارف، چاپ نوزدهم، ۱۳۸۳ش.
  • بن مکرم، ابوالفضل جمال الدین محمد، لسان العرب٬ بیروت،‌ دار صادر، بی‌تا.
  • رازی، ابو حاتم، أعلام النبوة، تهران، مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران، چ۲، ۱۳۸۱ش.
  • آیتی، محمد ابراهیم، تاریخ پیامبر اسلام، تهران، دانشگاه تهران، چ ششم، ۱۳۷۸ش.
  • رضوانی، علی اصغر، اسلام شناسی و پاسخ به شبهات، قم، مسجد مقدس جمکران، چ۳، ۱۳۸۶ش.
  • قوام وشنوه‌ای، شیخ محمد، حیاة النبی و سیرته، اسوه، قم، چ۲، ۱۴۲۴ق.